Jedną z najlepszych strategii reagowania na swoje błędy i porażki jest umiejętność tolerowania ich, a nawet wyciągania z nich pozytywnych wniosków I wskazówek na przyszłość. Niektórzy przekonują nawet do takiego spojrzenia na porażki, zgodnie z którym są one raczej pozytywnym dodatkiem niż przeszkodą. Nie zawsze to cel jest najważniejszym bywa, że dużo więcej uczymy się i poznajemy w drodze do celu - przekonują. Tym bardziej, że cel może okazać się rozczarowujący gdy już zostanie osiągnięty. Porażka może być natomiast źródłem inspiracji, dodatkowej wiedzy. Nieraz wskazuje drogę, która prowadzi do czegoś lepszego niż sądziliśmy wcześniej.
Aby wykształcić w sobie taką postawę potrzebny jest jednak wewnętrzny optymizm, nastawienie na przyszłość i wiara w to, że spotkać może nas to co najlepsze.
Skoro zaś mamy jakiś problem do rozwiązania warto podejść do niego metodycznie. Umiejętność rozwiązywania problemów, to nic innego jak zestaw luźno zdefiniowanych kroków. Rozwiązywanie problemów polega na dzieleniu dużych, słabo zdefiniowanych problemów na wiele małych specyficznych trudności. Następnie generuje się wiele możliwych rozwiązań, nie oceniając ich wartości. Kładziony jest nacisk na generowanie wielu potencjalnych rozwiązań, ukazujących jak najszerszy zakres możliwości. Trzeci krok obejmuje rozważenie za i przeciw albo kosztów i korzyści płynących z każdego z nich. Czwarty etap to wybór i wprowadzenie w życie właściwego planu działania. Jego efektywność jest finalnie ustalana na podstawie wcześniej przyjętych celów i problemów do rozwiązania. Jeśli mimo to czeka nas porażka, cały proces zostaje powtórzony z uwzględnieniem wyciągniętych wniosków i nowych informacji o tym dlaczego doszło do porażki.
Ważnym elementem radzenia sobie z porażką jest wsparcie społeczne. Liczba i jakość naszych związków społecznych silnie wpływa na nasze zdrowie. Ludzie żyjący w szerszej sieci wsparcia społecznego, z silniejszymi kontaktami społecznymi, będący bliżej ludzi ze swego otoczenia, w bardziej stabilnych i głębszych związkach wykazują lepsze zdrowie fizyczne i psychiczne, rzadziej chorują I rzadziej wpadają w depresję, szybciej zdrowieją w razie chorób fizycznych i problemów psychicznych oraz rzadziej umierają.
Jak mówi przysłowie “przyjaciół poznaje się w biedzie”. Ale znajdowanieprzyjaciół w biedzie to również umiejętność radzenia sobie z porażką. I tylko w obliczu niepowodzenia możemy ćwiczyć tę umiejętność. Osoby, które na odzień mają szeroki I stabilny krąg wsparcia społecznego charakteryzuje specyficzny typ osobowości. Tworzą swoje życie tak aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia stresu, rozwijają efektywne sposoby radzenia sobie, a w razie potrzeby potrafią bardziej efektywnie szukać pomocy u innych członków sieci. Potrafią znaleźć przyjaciół, nie czekając aż to przyjaciele znajdą ich.